16/10/2019 – 06/11/2019
Η ζωγραφική της Χαρούλας Νικολαΐδου, χειρονομιακή και ενστικτώδης, καταγράφεται με άμεσο τρόπο, κινούμενη σε έναν άξονα καθαρά προσωπικό και βιωματικό όπου το αντιληπτικό στοιχείο παίζει καθοριστικό ρόλο. Η λυρικότητα των γραμμών της κυκλώνουν σε συνεχείς δίνες τα παλλόμενα σώματα. Οι επιστρωματώσεις των γραφών εναλλάσσονται σε φρενίτιδα προσπαθώντας να καθηλώσουν το κινούμενο. Επικαλύπτονται και επαναλαμβάνονται σε ένα είδος αυτόματου σχεδιασμού. Με αυτόν τον τρόπο εισχωρεί στο έργο της η έννοια του χρόνου. Κάθε γραμμή, κάθε κίνηση κι ένας χρόνος, μια ιστορική μαρτυρία της πράξης της = παλίμψηστο. Η σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ των παλλόμενων μορφών και του κενού χώρου είναι αντιθετική και αλληλοσυμπληρούμενη την ίδια στιγμή. Η οπτική του χώρου της Χ.Νικολαΐδου εκφράζει την έννοια της σιωπής, θυμίζοντας τα μεταφυσικά τοπία του Ντεκίρικο.
Επιμέλεια Ευθύμης Λαζόγκας (Πανεπιστήμιο της Σορβόννης – Paris I-Panthéon – Διδάσκων Ιστορίας της Τέχνης, ΑΣΚΤ, Μεταπτυχιακό Εικαστικών Τεχνών, επιμελητής εκθέσεων).